آموخته ام که...
             بهترين کلاس درس دنيا محضر بزرگترهاست.


آموخته ام که...
               وقتي عاشق مي شوم، عشق خودش را نشان مي دهد.

آموخته ام که...
              وقتي سعي مي کني عملي را تلافي کرده و حسابت را با ديگري صاف کني، تنها به او اجازه مي دهي بيشتر تو را برنجاند.

آموخته ام که...
             هيچ کس کامل نيست مگر اينکه در دام عشق او اسير شوي.

آموخته ام که...
             هر چه زمان کمتري داشته باشم، کارهاي بيشتري انجام مي دهم.

آموخته ام که...
               وقتي، به هيچ طريقي قادر نيستم کمک کنم، مي توانم براي او دعا کنم.

آموخته ام که...
               هر چقدر آدمي نسبت به جبر زمانه اش جدي باشد، اما هميشه نياز به دوستي دارد که بتواند بدون تکلف و ساده لوحانه با او بر خورد کند.

آموخته ام که...
             گاهي اوقات همه آن چيزي که انسان نياز دارد، دستي براي گرفتن و قلبي براي درک شدن است.

آموخته ام که...
             بايد شکر گزار باشيم که خداوند هرآنچه را که از او مي طلبيم، به ما نمي دهد.

آموخته ام که...
               زير ظاهر سر سخت هر انساني فردي نهفته، که خواهان تمجيد و دوست داشتن است.

آموخته ام که...
              زندگي سخت است اما من سخت ترم.

آموخته ام که...
              وقتي در بندر غم لنگر مي اندازي، شادي در جاي ديگري شناور است.

آموخته ام که...
                همه خواهان آنند که در اوج قله زندگي کنند، اما همه شاديها و پيشرفتها زماني رخ مي دهند که در حال صعود به سوي آن هستي.

آموخته ام که...
                 پند دهي فقط در دو برهه از زمان جايز است، زماني که از تو خواسته مي شود و هنگامي که خطري زندگي کسي را تهديد مي کند.

 

و آموخته ام که...
             بياموزم آنچه را که نمي دانم وبياموزانم آن کسي را که شايسته آموختن است.
وهم چنان خواهم آموخت...

ومي پذيرم آنچه را که مقدر باشد.

==

 

سایت پاتوق شهر 


موضوعات مرتبط: آموخته ام که... ، ،

تاريخ : دو شنبه 28 آذر 1390 | 15:53 | نویسنده : محمد رمضانی پور |
صفحه قبل 1 صفحه بعد
.: Weblog Themes By VatanSkin :.